Οφθαλμαπάτη !!

Μπορεί και να χαθείτε....αλλά αξίζει το κόπο να δοκιμάσετε την παρατηρητικότητά σας .

Προσπαθήστε να μετρήσετε τις μαύρες κουκίδες ....
 
Εάν κρατήσετε τα μάτια σας στις μαύρες κουκίδες, φαίνεται να δημιουργούνται και εξαφανίζονται στα σημεία διασταύρωσης των οριζοντίων και κάθετων γραμμών.  Το φαινόμενο μειωνεται εάν ειστε πολύ κοντά στην οθόνη, πιο μακριά ή βλέπετε την οθόνη απο γωνία 45 βαθμού.

Αυτή η οφθαλμαπάτη είναι γνωστή ως το σπινθηρίζον πλέγμα, και ανακαλύφθηκε από τον E. Lingelbach το 1994. Πρόκειται για μια τροποποίηση της οφθαλμαπάτης του πλέγματος  του Hermann .  

Έπικεντρωθήτε στην κουκίδα στο κέντρο ...




 Έστιάστε τα μάτια σας στη κουκίδα στο κέντρο του κύκλου και, στη συνέχεια, μετακινήστε το κεφάλι σας προς τα πίσω και προς τα εμπρός.  Ο εξωτερικός  τροχός του κύκλου θα πρέπει να αρχίσει να περιστρέφεται με αντίθετη φορά. 

 

Περιστρεφόμενοι τροχοί...



Αν επικεντρωθείς στην εικόνα, οι τροχοί αρχίσουν να γυρνάνε (και προς τις δύο κατευθύνσεις). Ωστόσο, αν στη συνέχεια, επικεντρώθείται σε έναν τροχό, αυτος ο τροχός θα σταματήσει, ενώ οι υπόλοιποι περιστρέφονται.   



Κρυμένες λεπτομέρειες ...



 Ένα ηλικιωμένο ζευγάρι που αγκαλιάζεται... Είναι μόνο ετσι;  Συνέχισε να κοιτάς  και μια εντελώς διαφορετική εικόνα θα εμφανιστεί. 

Λευκές γραμμές ή γκρι κηλίδες  ...

Κοιτάξτε προσεκτικά τα μαύρα τετράγωνα.  Θα αρχίσετε να βλέπετε γκρι κηλίδες  στα σημεία διασταύρωσης των λευκών γραμμών μεταξύ των μαύρων τετραγώνων.  Αυτή η ψευδαίσθηση που ανακαλύφθηκε από Ludimar Hermann στο 1870s και είναι γνωστό ως πλέγμα ψευδαίσθησης του Hermann .  


Μία κινούμενη ψευδαίσθηση.

Η αντίδραση του εγκεφάλου με τις αντιθέσεις χρώματος  και θέσεις των σχημάτων  είναι ότι αυτή η στατική εικόνα φαίνεται να είναι σε κίνηση.  

Ένα παράδειγμα για τη γνωστή οφθαλμαπάτη του Zollner.

  Οι μεγάλες μαύρες γραμμές στην πραγματικότητα είναι παράλληλες μεταξύ τους.  Η οφθαλμαπάτη δημιουργείται από τις μικρές γραμμές που ειναι διαγωνιες  στις μεγαλες γραμμές, αυτό δημιουργεί την εντύπωση ότι το ένα άκρο των μεγαλυτερων γραμμών είναι πιο κοντά σε μας. 
 

Η οφθαλμαπάτη που είναι γνωστή ως η σπειροειδής αυταπάτη του Fraser,


   περιγράφηκε για πρώτη φορα  από το Βρετανό ψυχολόγο, Τζέιμς Φρέιζερ, το 1908. Τα αλληλοεπαφόμενα  μαύρα τόξα φαίνονται να δημιουργουν ενα έλικα, αλλά τα τόξα είναι απλως μια σειρά ομόκεντρων κύκλων. 





Κοιτάξτε προσεκτικά, οι πορτοκαλί κύκλοι είναι το ίδιο μέγεθος ...


 Μια οφθαλμαπάτη που παίζει με την αντιλήψη μας για σχετικό μέγεθος. . Ο πρώτος κεντρικός κύκλος φαίνεται μικρότερος από τον κύκλο δεξία, αν και έχουν το ίδιο  μέγεθος. . Αυτή είναι η οφθαλμαπάτη Ebbinghaus


http://friendshipiseverything.blogspot.com/2012/01/blog-post_5444.html